“Perdí el oído a los siete años, pero no soy sorda. He querido explicar que tengo mil orejas diminutas regadas por todo el cuerpo”
Mil orejas é un poema visual que nos achega ao mundo das persoas con discapacidade auditiva. Pilar Guitiérrez constrúe un relato poético no que unha muller nos fala de como aprendeu a escoitar o mundo desde o silencio, de como a capacidade sensorial é a única forma de relacionarse con él.
As ilustracións de Samuel Castaño ofrecen outra lectura a través do diálogo entre o silencio e o son.
E para completar o libro aparece a tarxeta da linguaxe de acenos, distinta en cada lingua.
Esta publicación contou coa colaboración de persoas con discapacidade de todo o mundo, aos que se convidou a interpretar o poema.
No hay comentarios:
Publicar un comentario